Beden Eğitimi Öğretmeni Sıla Zencer'in Hikayesi

Kars'ta soğuk bir kış günüydü. Köyün bakkalına giden Metin aldığı iki ekmek ile evine dönüyordu koşturarak. Neyse önemli olan Metin ve ekmekleri değildi. O sırada Fethiye'de bir kız çocuğu doğdu. Babası ona ünlü şarkıcı Sıla'nın adını verdi. Böylece "Sıla Zencer" efsanesinin de ilk adımı atılmış oldu.

Sıla normal çocuklardan daha hızlı büyüyordu. Önce ayakları büyüdü, sonra elleri sonra kol ve bacakları. Ancak beyni bir türlü normal boyutlarda büyümüyordu. Okuldan kalan zamanlarda koşuyor, koşuyor, koşuyordu. Anasına sövmüşler gibi çocukları kovalıyordu, Mecidiyeköy'de fenerli görmüş gibi koşuyordu.

Sonra üniversitenin ilk yıllarında aşık oldu. Sınıftan bir arkadaşıyla seviyeli bir ilişkiye başladı. Fakat o çocuktan da koşarak kaçtı. Durmadan koşuyordu. Avrasya maratonuna katıldı, birinci bitirdi. Koşmayı bırakmadan gitti Avrupa'da bir maratona katıldı; paso koşuyordu. Sekiz yıl koşup Türkiye'ye tekrar koşarak döndüğünde Edirne'de bir köyde ona bir ihtiyar seslendi:"Nereye koşuyosun yeğenim, gel otur iki soluklan."

O soluklanma onun yılladır ilk duruşuydu. Amca ona KPSS'yi öğrenciliği anlattı. Onun da kafasına yattı sigortalı bir işte koşmak. Beden eğitimi öğretmeni olmaya karar verdi. Bir yandan da kendi markasını "sılazencer"i kurarak spor ayakkabı ve diğer spor malzemelerini üretmeye başladı.

Okulu bitirdi. Atama beklerken koşmaya devam etti. Koştuğu günlerden birinde, otobüsü koşarak yakalamaya çalışan bir bankacıyla tanıştı ve sonra da onunla evlendi.

Yıllardır da koşuyor. Kimi oturuyor, kimi çocuğuna bakıyor kimi eşini özlüyor kimi annesini babasını ama hepsi Sıla gibi hala atama bekliyor.