Ev Arkadaşı: Kısa ve Net - 2.Bölüm

İkili birlikte yaşamaya karar verdikten bir kaç dakika sonra Levent'e gidecek olan servis kalkmak için yerini aldı.

Tolga serviste evinin yerini tarif etmeye başladı, o anlatırken Teoman da kuzeninin ev adresini hatırlıyordu. Tolga'nın lafı bittiğinde Teoman biraz şaşkın bir ifadeyle: "Kuzenimle aynı apartmanda yaşıyorsunuz!" dedi.

Tolga biraz çekinerek kuzeninin kim olduğunu sordu, Teoman: "Buse" yanıtını verince de Tolga'nın, arkadaşının kuzenine aşık olduğu resmiyet kazandı.

Tolga Buse'ye olan hislerini belli etmemek için güzel bi şekilde lafa girdi ve: "A öyle mi tanıyorum ya, çok iyi kızdır, karşılaşıyoruz apartmanda sık sık, ama sadece meraba meraba, zaten kardeşim olsa öyle olsun isterdim, süper bi insan, hele güldüğünde gözlerinin içinin gülmesi yok mu! Bi de gamzesi var ya minicik... Yanında bi kaç kez bi lavuk gördüm o ne ayak sevgilisi filan mı Teomancım?" dedi.

Teoman bütün bu konuşmaların üstüne biraz kıllanmıştı, aklından "Yoksa?" diye geçti, başta içinde tutmaya çalışsa da en sevmediği durumlardan birisi olduğu için nolursa olsun sormak zorunda hissetti kendini: "Lan senin ev beşinci katta ama asansör var de mi?"

Tolga rahatlamıştı: "Var abi var, rahat ol." dedi. O sırada servis de durağa yaklaşmıştı. Levent'te indikten sonra eve varmaları on dakika sürdü. Teoman Buse'yi aramadı çünkü ona sürpriz yapmaya karar vermişti. Eve girdiklerinde ikisi de ne kadar yorulduklarını farkettiler. Teoman'ın gözüne duvarda asılı olan o heybetli portre resim çarptı. Tolga da bunu farketti ve resmin yanında dikilip: "Büyük dedem o benim! Antep'in ilk müzisyenlerinden, Final Bey."

Teoman müziğe hiç ilgi duymamasına rağmen Final Bey'in hikayesinin ilginç olabileceğini düşünerek sordu: "Müzisyen mi? Hmm, ne tür müzik yapıyordu? Bir de ilginç bir adı varmış, anlamı nedir?"

Tolga uzunca anlatmaya başladı;

"Dedem bir Urfa göçmeniymiş. Urfa'dan Antep'e göçmüşler, evet farkındayım çok yakın! Ama tam Antep'ten çıkarken kalan topraklarda kebabın, baklavanın hasının olmayabileceğini duymuşlar. Bunun üstüne de: 'Bu kadar göç de göçtür, biz de göçmeniz!' diyerek Antep'e yerleşmişler. İlk iki yıl sadece birikimlerinden ve Antep kebaplarından yemiş dedem. Sonra eldeki avuçtaki bitmeye başlayınca da iş aramaya koyulmuş. Bir gün bir arkadaşının evindeyken o zamana kadar hiç görmediği bir enstrüman görmüş. Adını sorduğunda ise elektro kanun olduğunu öğrenmiş ama hem o alet çok saçma geldiği için hem de sesini hiç sevmediği için bağlama çalmaya başlamış. Dedemin adının anlamına gelince de 'son', 'kapanış', 'bitiş', 'en uç' gibi farklı anlamları var. Zaten uçlarda yaşamayı severmiş rahmetli. Böyle işte onun hikayesi."

Teoman bu çarpıcı hayat hikayesinden sonra valizlerini evde bırakıp alt kata kuzeni Buse'yi görmek ve sürprizini yapmak için indi ve kapıyı çaldı.

Ama kapıyı beklediği gibi kuzeni değil, belinde havlu sarılı şekilde Toygunç açtı...