Uyku Tutmadı

- Sence ben kötü bir adam mıyım?

* Ne alakası var şimdi?

- Ben kendimi överek "iyi biriyim." diyemem belki ama sen hiç kötü bir adamın bunu sorguladığını duydun mu? Bence bunu sorguluyorsa birisi, o iyidir.

* Ben kötüsün demedim ki.

- Bugün sen sus. Ben kendi kendime konuşacağım. Eğer birisi iyiliğinden şüphe ediyorsa bu demektir ki o insan için iyi olmak önemli. Yani kötü bir şeyler yapmaktan kaçınıyor demektir. Sana bir anımı anlatayım;

Dokuz yaşındayken bir Cumartesi sabahı uyandım ve mutfağa gittim. Canım o an niyeyse Meybuz çekti. Evde de yok tabi ki Meybuz filan. Hatta onu geçtim o zamanlar evde dondurma bile olmuyor. Bu kiloluk dondurmalar yeni yeni satılıyor. Neyse, baktım ayakkabılığın üzerinde biraz bozuk para var. Gidip bakkaldan bir iki tane Meybuz alayım da bizimkiler uyanana kadar yer gelirim dedim. Tabi ben evden çıkarken kapıyı öküz gibi kapatınca bizimkiler uyanmışlar. Bakkal bir sokak altta bizim. Ben de o sıralar bakkalın kızından hoşlanıyorum, kız inanılmaz çirkin bu arada ama mahallede yaşıtım olan başka kız yok. O yüzden ondan hoşlanıyorum. Ben topukları spor ayakkabıyla normal olan ama düz ayakkabıyla yere değen eşofmanımı giydim, sağ cebi delik olduğu için bozuk paraları da sol cebime koydum bakkala doğru yürüyorum. İki yüz metre filan bizim evden bakkal. Bakkala varınca önünde durdum, fileye istiflenmiş plastik topları inceledim yokladım biraz; "Alayı yamuk duruyo bunların." dedim içimden. Sonra içeri girdim. Zalım bakkal kendi fosur fosur uyurken kasaya kızını oturtmuş. Tabi o saatte sadece ekmek, bir de kupon biriktiriyorlarsa gazete almaya geliyor insanlar. Kız beni gördü; "Hoşgeldin." dedi. Ama öyle bir hoşgeldin dedi ki sanki devamında "Günün nasıl geçti bey?" diyecek. "Şey...Mey, Meybuz alacaktım da ben." diyebildim şaşkınlığı biraz atınca. "Aa bu saatte mi?" diye sordu. "Sana ne lan saatten! Canım çekti! Sorgulayamazsın, satmak zorundasın." dedim. O da tek kelime etmeden bi kolalı bi de elmalı Meybuz verdi. Parayı verdim çıktım dükkandan. İlk hoşlandığım kızın kalbini kırmıştım. Bakkaldan çıkıp da biraz ilerleyince içimi bir huzursuzluk kapladı, sonra o huzursuzlukla az daha ilerledim. Sonra dayanamadım ve "Aklımda kalacağına..." diyerek bakkala geri döndüm. Doğruca kızın suratına baktım: "Sen para üstünü yanlış verdin dedim.", kız hiç itiraz etmeden eksiği tamamladı. Teşekkür etmedim. Tekrar çıktım bakkaldan. Yokuş yukarı çıkarken elmalıyı, düzlükte de kolalıyı yedim. Yedim diyorum çünkü Meybuz'u ısırarak tüketirdim. Sonra apartmana ulaşıp eve çıktım. Babam kapıda beni bekliyordu. "Nereye gittin sen?" dedi, "Ekmek almaya." dedim. Ekmeklerin nerede olduğunu sorguladı; "Para almayı unutmuşum ona döndüm." dedim. Sonra aynı yolu gidip o nemrut, paragöz, düzenbaz, tırtıkçı kızdan iki ekmek aldım. Bu sefer para üstünü dikkatli saydım. Sonra eve döndüm ailecek bir güzel kahvaltı ettik.

* Çok özür diliyorum ama bunun iyi-kötü insan olmakla alakası ne Allah aşkına? Kıza tavrından mı ders çıkartmalıydım?

- Bu anıyı öylesine anlattım. Sorumla alakası yok.

* Kafaları yicem vallaha bir gün!

- Ye, ye. Zaten artık Meybuz da satmıyorlar.