Desen

Sanıyorum, Metin Abi'nin, evden çıktığından beri başı önde yürümesinin nedeni; kaldırımdaki desenleri, çocukluğunu geçirdiği evdeki halılara benzetmesiydi. Üzerinde ilk kez emeklediği, dedesinin ilk üç tekherlekli bisikletine bindirdiği o halı, önündeki kaldırıma serilmişti sanki.

Ona baktıkça; her şeyini kaybeden bir insanın kazanmak için daha ne kadar istekli olabileceğini görüyordum. Aslında kural basitti; kaybetmek istemiyorsan hayatta, az kazanacaksın, arkana bakacağın ve kaybetme ihtimalin olan hiçbir şeyin olmasına müsaade etmeyeceksin. O böyle birisi değildi ama, ben de. Aslında kimse böyle değildi. Kazanmak olunca sonunda kimse hayır demezdi.

Size ufak bir hikaye anlatayım;

Şu an 34 tane şubeye sahip bir hamburgerci var. Bu hamburgercinin temelini atan da şuan ki sahibinin dedesi, Avni Bey. Bundan yirmi sene önce bir gün, Avni Bey her zaman et aldığı mahalle kasabına gidiyor ama o gün cenaze dolayısıyla o kasabın kapalı olduğunu görüyor. E dükkanda et yok, mecbur alması lazım. Biraz aşağıda daha merkezi ve biraz daha lüks bir kasap var, ona gidiyor. Kalitesini bilmediği bir ete fazla para vermek istemese de el mecbur oradan alıyor o günlük ihtiyacını. Eti çırağıyla birlikte yüklenip dükkana getiriyorlar. Hamburger için köfteleri hazırlamaya başlıyor Avni Usta. Bu sırada, şehrin zengin iş adamlarından birisinin arabası bunların mahalleden geçerken bozuluyor. İş adamı bunun küçük dükkanını görüyor;"Şoför arabayı hallederken ben de bir şeyler yiyeyim." diyerek giriyor dükkana.

Avni Usta buyur ediyor. Menüsünde yer alan tek çeşit hamburgeri öneriyor adama. Adam yiyor ve bir tane daha istiyor, sonra bir tane daha. Dördüncüyü yedikten sonra etin lezzetine hayran kaldığını söylüyor ve birlikte hamburgercinin şubelerini açmayı öneriyor. Avni Usta kabul ediyor.

Cenaze dolayısıyla kapalı olan kasap sayesinde aldığı sığır eti, belki de ona zenginliğin kapılarını açıyor. Sağlık sorunları nedeniyle önce oğluna bırakıyor sonra oğlu vefat edince torunu yani şimdiki sahibi geçiyor zincirin başına.

Bu sırada Metin Abi hala kafası önde kaldırımın desenlerine bakarak çocukluğunu düşünüyor. Kendisini sürekli gezdiren dedesini, esnaf abilerini ve dedesinin çok sevdiği kasap dükkanını; Avni Usta'nın et almak için gittiği o gün, kapalı olan kasabı düşünüyor...