Komiser Hakan - Bir Ocak Günü

Deniz, uzun süre sonra ilk kez telefonunun alarmına söylenmeden uyandı. Alarmı susturup yatağında oturur pozisyona geçti. Yatağının tam karşısındaki aynaya dün, ondan önceki gün ve ondan daha önceki gün olduğu gibi uykulu gözlerle baktı. Bu sefer farklıydı ama; çünkü artık yatağından kalkınca işe gitmek için hazırlanmayacaktı. Bu onun 'işsiz' olarak geçireceği ilk günüydü. Yatağından doğrulunca yatak odasının girişindeki aile resmine baktı her gün yaptığı gibi, bu sefer buğulu gözlerle.

O haftayı yazlıkta geçirecek olan kocasına ve çocuğuna iç çekerek baktı. Dün işten kovulduğunu öğrendikten sonra yazdığı mektuba takıldı gözü ama onu görmezden gelerek duşa girdi sonra. Hazırlanıp evden çıkması bir saati buldu.

...

Çalan telefonu Çetin açtı, konuşması bitince Hakan'a döndü:"Abi Şişli'de cinayet ihbarı var."

"Kalkın hemen." dedi Hakan telsizini sağ eliyle kavramışken. Dışarı çıktıklarında Ocak ayının donduran havası önce burunlarında sonra da kulaklarında hissedildi. Esen sert lodosa karşı gözlerini kısarak yürüdüler ve arabaya vardılar. On dakika içerisinde de cinayetin işlendiği siteye ulaştılar. Olay yeri incelemeden Yavuz gerekli bilgileri verdi onlara:"Komiserim, maktul kadın, 38 yaşında ve evli. Karnından ve kalbinden birer kez bıçaklanmış. Kendisi ev hanımıymış, komşular sabah binaya giren çıkan yabancı kimseyi görmediklerini söylüyor."

"Belki de yabancı birisi değildir." dedi Hakan bunun üzerine. Kadının cansız bedenine baktı, dört duvara sığan hayallerini, kendisine yüklenen sorumlulukları düşündü:"Çocuğu var mı kadının?" dedi, "Yok." cevabını almak; milyon dolarlar verilen yarışma programında teselli ödülü olarak elektrikli süpürge almak gibi olsa da iyi gelmişti. "En azından bu da bir şey. Anneler hiç ölmemeli zira." dedi ve devam etti:"Kocası nerde? Haber verdiniz mi?"

"İş yerindeymiş komiserim, kendi şirketi varmış belki duymuşsunuzdur Nergiz Gıda firmanın adı, karısının adını vermiş."

"Çetin, nerden duyayım oğlum? Gıda firmaları raporlarını mı okuyorum ben? dedi biraz gerilerek ama kendini kötü hissedip sağ eliyle Çetin'in sol omzunu sıktı.

Güvenlik kameralarında sabah giriş çıkış yapan apartman sakinleri dışında kimse görünmüyordu. Hakan'ın içi rahat etmediği için bir gece öncesini de incelemek istedi. İşte o zaman atkı ve kapüşon ile kendisini gizleyen, 1,60 boylarında bir kadının binaya girdiğini gördü. Ancak kayıtları ne kadar dikkatli incelese de bu kadın ne önceki gece ne de bu sabah binadan çıkış yapmamıştı. Bu durumda iki ihtimal vardı; bu kadın ya katildi ve halen binada bir yerde gizleniyordu ya da birisine misafirliğe gelmiş bir yabancıydı.

Bu durumu netleştirmek için bütün bina sakinlerine misafirlerinin olup olmadığı ve eğer varsa geceyi kendilerinde geçirip geçirmediklerini sorması için polislere emir verdi. Kısa süre sonra da binaya giren kadın bir numaralı şüpheli koltuğuna oturdu ama neredeydi bu kadın?

Hakan sitenin güvenlik görevlisini ve apartman görevlisini yanına çağırdı:"Giriş kapısı dışında bu binadan bir çıkış yolu var mı beyler?"

Güvenlik girdi lafa:"Valla komiserim, yangın merdiveninin kilidi açıksa ordan çıkabilir. Binanın arka tarafında kot farkı olduğu için giriş kattaki merdiven 2. kata denk geliyor ama yangın merdiveninin 1.kattaki kısmı dün bakıma gittiği için eğer oradan çıktıysa 4-5 metreden yere atlaması gerekir."

Bu açıklamayı duyar duymaz güvenlikle birlikte arka bahçeye koştu Hakan. Merdivenin tam altındaki toprak önceki gün yağan yağmurun da etkisiyle yüksekten düşen şüphelinin ayak ve dizlerinin şeklini almıştı. "Tamam" dedi Hakan:"O kayıtlarda binaya giren kadını bulmalıyız!"

Nergiz'in kocası çığlıklar atarak binanın önüne geldi ama Hakan onu yukarı bırakmalarına izin vermeden ekip otosunda bekletip sakinleştirmelerini emretti.

...

Duştan çıkıp hazırlanınca spor salonunun yolunu tuttu. Danışmada görevli olan Buket onu görünce şaşırmıştı:"Deniz Hanım günaydın. Ben de tam kısa süreliğine salonu kapatacaktım. Hayırdır? Siz hiç gün içinde gelmezdiniz?" dedi gülerek ve sorgulayarak. "Acil bir işin mi var Buketcim? Bundan sonra gün içinde de sürekli geleceğim tatlım." dedi Deniz de, "Yok, yok. İşim bekleyebilir." cevabını alınca da ağır ağır soyunma odalarına doğru yürüdü. O sırada iki blok yandan siren sesleri geliyordu:"Hayırdır?" dedi Deniz, "Önemli bir şey değildir, ambulans filan geldi sanırım." diyerek geçiştirdi Buket.

Deniz özenle hazırlandı, kendine daha iyi bakma kararı almıştı zor geçen üç yılın ardından. Daha çok spor yapacak daha dikkatli beslenecek ve daha çok gülecekti ya da sadece kendisini kandırıyordu. Buket ona suyunu getirdi, o da ayakkabı bağcıklarını bağladıktan sonra ısınmak için koşu bandına çıkıp ağır ağır yürümeye başladı. On dakika yürüdükten sonra bir iki yudum suyundan alıp temposunu biraz arttırdı. Henüz yüksek tempoda bir kaç dakika koşmuştu ki koşu bandına yığılıverdi Deniz. Buket panikle yanına gitti, önce koşu bandını durdurdu sonra onu sırtüstü çevirdi, çevirdi ama Deniz nefes almıyordu. Koşarak salondan çıktı "İmdat!" diye bağırarak.

Bu çığlıkları ilk olarak, Nergiz'in kocasına ekip otosuna kadar eşlik eden polis memuru duydu. Koşarak Buket'in yanına koştu ve olayı dinledikten sonra da spor salonuna girip salondaki tek müşteri olan Deniz'in cansız bedenini gördü.

Hakan polis memurunun salona doğru koştuğunu görünce neler olup bittiğini merak etti ama önünde öncelikli bir işi vardı Çetin'e dönüp:"Şu kayıtlardaki kadını bulun Çetin! Hemen bulun!" dedi.

İki dakika içerisinde spor salonuna giden polis memuru koşarak Hakan'ın yanına geldi:"Amirim, sanırım bunu görmek istersiniz. Spor salonunda ölen kadın, Deniz, Nergiz Hanım'ın kocasının yanında çalışıyormuş ve gizli bir ilişkileri varmış. Dün şirkette büyük bir kavgaya tutuşmuşlar, adam da kadını kovmuş. Bugün de az önce salona gelmiş."

"Dün gece nerede olduğunu tespit edin hemen. Spor salonundan kim sorumlu?"

"Bi kadın salondan fırlayıp yardım istedi ve bana Deniz'in cesedini gösterdi ama sonra gözden kayboldu."

Bunun üzerine Hakan doğrudan spor salonuna indi. Salonun hemen girişindeki danışma masası dikkatini çekti daha doğrusu masanın üzerindeki kırmızı-mavi atkı. Hemen laptopu alıp gelmesi için Çetin'i çağırdı. Güvenlik kayıtlarını açtılar. Masadaki atkı önceki gece binaya giren kadının boynundaki atkının aynısıydı yada ta kendisi!

"Az önce spor salonundan çıkan kadını hemen bulun!" dedi.

...

Buket ağır adımlarla bankaya vardı, güvenlikle selamlaşıp müşteri temsilcisinin yanına gitti. Özel kasasını açmak için yardım istedi. Müşteri temsilcisi kendi anahtarını takıp çevirdikten sonra Buket'i yalnız bıraktı. Buket sarılı şekilde beline taktığı havluyu sehpaya koyup yavaşça açtı, havlunun içerisindeki bıçağın kanı bütün havluya işlemişti. Kendi anahtarını da çevirip özel kasasını açtıktan sonra kasanın içindeki üç bıçağın yanına yanında getirdiğini de koydu ve küçük bir kutu içerisindeki zehri.

Her şey istediği gibi gitmişti, sadece yangın merdiveninden inerken sağ dizini incitmişti ve bu yüzden de biraz topallıyordu. Deniz'le hiç bir alıp veremediği yoktu hatta Deniz planında da yoktu ama polis sirenini duyduktan sonra kendisine vakit kazandıracak bir şeyler yapması gerekli gibi hissetti ya da sadece içindeki öldürme güdüsü yine her şeyin önüne geçtiği için zehirleri Deniz'i.

Kasaya koyacaklarını koyduktan sonra anahtarı çevirip müşteri temsilcisini çağırdı, gülen suratıyla teşekkür etti.

Bankanın önüne çıktığında tam karşısında Hakan'ın silahının namlusu duruyordu. "Diz çök!" diye bağırdı Hakan bütün sokağı inleterek; o da çöktü.

Silahını ensesine dayayıp Buket'i kelepçelerken:"Neden öldürdün kadını?" diye sordu Hakan.

"Kocası evde yokken onu sürekli aldattığı için öldürdüm, spor salonuna gelince beni taciz ettiği için öldürdüm. Üç komşusuna iftira atıp kocalarıyla arasını bozduğu için öldürdüm." dedi Buket ve ekledi;

"Tanısan sen de öldürürdün."