Kahve'n

Gönlünün neresi güzel görünse gözüme;
Oraya bir kahvehane açasım gelir.
Çay toplayan ninenin selesinden,
Taze çay demlenir;
Köyün delisi bile o demde dillenir.

Dem gönlünün gamını,
Ben gözünün nemini alırım,
Kahvehanen şenlenir.

Mutluluğunun muhtarlığında,
Bütün hüzünlerim ihtiyar heyeti olur.

Bağ, bahçe yeşillenir yönetiminde,
Yolları şehre bağlanır yalnız köyümün.

Ata eşeğe biner çocuklar tekrar,
Ve sokakta top oynayıp koştururlar.

Sevinçlerim sürü olur,
En yüksek dağlarda otlar;
Ciğerlerim oksijeninle dolar.

Suların en yüce dağdan,
Buz gibi akar,
Kana kana içerim;
Özlemim diner.

Bir kursam o kahvehaneyi gönlüne,
Kalbinin ateşinde sürekli dem olur.
Ve seninle her dem,
Güzel olur.