Komiser Hakan - Bir Gece Binbir Hece

Hakan sönmek üzere olan sigarasından son bir nefes çekti. Kafasını sağ tarafına çevirip dumanı üfledikten sonra da salonun aralık olan penceresini kapattı. Ayda bir de olsa evinde tek başına kalıp bir şeyler karalardı, karanlık salonunda. Önündeki defteri aydınlatan ışık da camın önündeki sokak lambasından gelirdi.

Sigarasını bitirince biraz daha yazmaya karar verdi ve devam etti;

"...beyaz uçlu kalemimle yazmak için, bütün sayfaların kararmasını bekliyorum. Beyazın değeri anca öyle anlaşılıyor çünkü.  Bir uykuya bir de sabaha hasretken şişen gözlerimin gördüğü en büyük doğru bu; ne kadar doğruysan o kadar çok eğriliyor insanlar karşında. Kendisini her şeye yeter görenler her konuda yardım bekliyor yetersizliklerinden. Güleni dost, gideni düşman belliyoruz güle güle gidenleri düşünmeden. Sonra yalnızlığımızın kıymetini anlıyoruz."

Bir bira açtı. Diğer ikisini içerken dışarıda biraz ılısa da hala içilebilecek sıcaklıktaydı.

Televizyon da film de izlemek istemedi Hakan. İkili kanepeye ayakları sığmayarak da olsa uzandı; hani dizlerinin arkasından kırılan bacakları aşağıya sallanarak. Sehpada duran radyoya uzandı, açtığında; 'Benzemez Kimse Sana'nın tavrına hayran olayım kısmından yakaladı.

Darlanan içi, hapishanede koğuştayken hücreye atılan mahkum gibi, biraz daha daraldı. Kot pantolonunun kemerindeki boş silah kılıfı çarptı gözüne, üşendi çıkarmaya. Beyaz fanilasının katladığı sol kolunu düzeltti, üşümüştü. O kolu düzeltince ısınmayacaktı ama, düzeltti işte.

O sırada yeni şarkı başlarken kapı çaldı. Hareket etmedi. Tavanı izlemek o an yapmak istediği şeylerin başında geliyordu. Kapı tekrar ve tekrar çaldı. "Hay çalan elini..." diye söylenerek fırladı yerinden. Kendisini şaşırtmayacak şekilde karşısında Çetin'i buldu. "Abi uygun musun?" dedi Çetin. "Gel. Çok uygunum." dedi tövbe çeker gibi.

- Uyku tutmadı sana geleyim dedim abi. Bira da aldım, soğuk. İçer miyiz?
- Ne zaman içmedik Çetin? Bana gereksiz sorular sorma.
- Sen ne yapıyorsun abi? Neşet dinliyorsun, dertli misin?
- Radyoda o çalıyor onu dinliyorum oğlum, ben neden dertli olayım. Şarkıyı çalana sor.
- Abi ben bir bok yedim.
- Çetin. Güzel kardeşim. Bana çok şaşıracağım bir şey söylüyor gibi davranma. Bok yemek senin en büyük hobilerin arasında. N'aptın?
- Dün gece Burak'taydım. Bu da bir arkadaşının arabasını ödünç almış, haftasonu için. Dün gece içtik, Burak uyuyunca benim canım arabayla gezmek istedi...
- Allah Allah, ee?
- Ben indim aşağı, baktım Burak'ın arkadaşından aldığı araba 2002 model Fiat. Onun önünde de 2009 model bi Opel var. Opel daha güzel, daha cazip geldi.
- Ee Allah'ın hızlı ve öfkelisi ee?
- Ben de kapıyı zorlayıp bindim abi, düz kontak da yaptım bi güzel. Bir saat gezdim arabayla. Kokoreç yedim geri döndüm yerine koydum. Sonra da hemen uzadım ordan.
- Şimdi doğru mu anladım; polis arkadaşının evinde kaldın ve ona bir arkadaşının ödünç verdiği arabayı kaçırmak isterken daha güzelini görünce "bir polis olarak" gidip beğendiğin arabayı çaldın ve araba hırsızları çaldıkları arabaları parçalatıp satarken sen içinde kokoreç yiyip tekrar eski yerine koydun?
- Sen böyle anlatınca çok salakça geldi abi yaptığım.
- Çetin, sen her konuda kafandan geçenleri bana anlat. Sonra ben aynen sana geri anlatayım, hepsi salakça gelir zaten. Şimdi biranı iç, siktir git içeri odada uyu. Gözlerin kıpkırmızı hırsız polis.
- Yalnız dalga geçmezsek abi.
- 2009 Opel'miş. Eşşoleşek.