Bayca Cıklı

Selamlar, ben Bayca. Bu sefer de ben size hayatımdan kısaca bahsedip, önemli kesitler sunacağım. Ha kesit derken nasıl mesela? Ben de bilmiyorum, yaşadıkça hep birlikte göreceğiz.

Göreceğiz dedim de aklıma geçen yazki Köyceğiz tatilim geldi. Marmaris'in bu şirin ilçesinde harika bir hafta geçirmiştim. Sırtıma boydan boya yaptırdığım "Buffy The Vampire Slayer" dövmesi tüm tatil boyunca, yerli-yabancı bütün turistlerin ilgi odağı oldu. Evet ben bir erkeğim ama içimde bastıramadığım bir vampir var bunun yanında.

İlk olarak yirminci doğumgünümde anladım vampir olduğumu. Anneme anlattım bu durumu. "Sakın kimseye söyleme, anlamazlar seni. Sarımsağı, haç'ı basarlar suratına suratına!" dedi. Haklıydı da. O yüzden hep sakladım bu yanımı. Kimseyi boynundan öpmedim, kurban bayramlarında kesim alanında bulunmadım, Kızılay'ın kan bağış araçlarının 1 km. yakınından bile geçmedim.

Ama artık canıma tak etti ve Köyceğiz'e gittim. Tek bir amacım vardı. Buffy dövmem ile helal süt emmiş bir kız tavlayıp kanını emmek. Şansım da yaver gitti neyseki. Bi kız bulup emdim kanını, uzatmaya gerek yok. Tatilimi anlatmaya dönüyorum. Kaldığım otelde genelde Almanlar vardı; onları ayırt etmek için en büyük ve belirgin özellikleri Almanca konuşmalarıydı. Hepsi inanılmaz akıcı derecede Almanca konuşuyordu. Bizim için "omlet" onlar için "shwargenustpaynzert" olsa da hepsi hallerinden oldukça memnundu.

Ve sıcak bir temmuz akşamı bir Almana aşık oldum. Beline kadar uzanan saçları ve beline kadar uzanmayan tişörtüyle aklımı başımdan almıştı. İlk akşamımızda açık büfeden bir şeyler yedik. Benim dört tabak yemek yemem onu başta biraz korkutsa da; ekonomik durum ve her şey dahil sisteminin Türk toplumları üzerindeki etkisini anlatınca daha iyi anladı beni ve hatta hak bile verdi. İlk yemeğimizden sonra anlaşarak ayrılmaya karar verdik.

Şimdi ne mi yapıyorum? Gökdelenlerin tepesinde dolanıyorum. Hepsinin tepesine elimden geldiğince salatalık, soğan, domates ekiyorum. Tabi ki o kadar yükseklikte sık sık don oluyor ve bu da sebzeleri etkiliyor. Don derken soğuk anlamında değil bu arada, normal bildiğimiz kilottan bahsediyorum. Benim için don olayı budur.

Kendime yetecek kadar da olsa domatesim, soğanım oluyor ya, bu bana yetiyor.

Uygun bir gökdelen bulduğumda paçalı güvercin yetiştirmeye başlayacağım. Çünkü şairin de dediği gibi;

"Gökte uçar paçalı güvercin,
Kazığa oturtup gönderilendir elçim."

Biliyorum, sizden farklıyım. Sizin gibi "pazartesi akşamı planlarım", "kredi borçlarım", "evcil gergedanım", "sinan atçıl albümüm" yok belki. Ama ben de insanım ve tek istediğim farklı olanı dışlamamanız.

Son olarak bir ricam var, lütfen yerlere sakız atmayın, çünkü ben onları ekmek sanıp yiyorum.

Çağdaş İleri

twitter: @_cagdasileri_