Pul

aralığın bilmem kaçına sözleşti kız ile oğlan,
her şeyi konuşmak üzere içlerinde kalan.
oğlan kızı sevdi, kız oğlanı; ama ikisi de kabullenemedi gerçek olanı...

filmlerdeki gibi değil hayat hiç bir zaman. aşıkların kavuşma sahnesinde güçlü bir müzikle kesilmiyor yayın.
tekrar sabah oluyor gerçek hayatta, sonra akşam bekleniyor, uyku, sonra tekrar sabah.
iki cümlelik ilişkiler,
tek kelimelik vedalar.
beyazlatıcı diş macunu kullanıyor gün içinde bi kere bile gülmeyen insanlar.
kalbi tam ortadan kırılmışken; saçlarını salı günü sağa, cuma günü sola yatırıyorlar.
kırgınlıkları birine ve ya birilerine değil sadece kendilerine.
kişi kendi yapan kaderlerine.
her geçen gün daha çok şarap koyuyorlar kadehlerine,
bazen susuz içiyorlar rakıyı;
bazen su yerine tüketiyorlar birayı.

bir aydan bir sürü ay yapıyorlar hepsi birbirinin aynı.
güneş aynı yerden, aynı yere doğuyor,
karınları aynı saatlerde doyuyor,
ve her zaman olduğu gibi; kendi seslerini sadece kendileri duyuyor.

bir kuş konuyor bazen pencerelerinin kenarına,
özgürlüğün fragmanı gibi uçuyor sonra.
onlar yine pencerenin içerisinde kalıyor,
önceden asılı posterlerin bıraktığı lekeleri taşıyan dört duvar,
ne kadar haykırsalar da -henüz uyumamışlarsa- sadece komşular duyar.

haftasonu bir sabah kapı çalıyor,
çoktan bitti sanılsa da bir postacı geliyor,
elinde sararmış bir mektup; "geçmişinizden." diyor.

"...biz geldik toplanıp; ne kadar acıtan inciten şey varsa seni. biz geldik bu sefer barış imzalamaya. barışmazsan bizimle olmayacak bi gelecek ve her gelen tekrar gidecek. üstünü karalama karanlıklarının, sil hepsini beyaza boyarmışçasına ve söyle artık kimse bakmamalı arkasına. şimdi gülüyorsun ya biz aklına geldiğimizde, şimdikilerin üstünden zaman geçtiğinde onlara da güleceksin öyle. bizi zaaf değil güç olarak kullan, yenildim diye vazgeçme; "tekrar dene daha iyi yenil!"
kızma bize, biz kendimiz gelmedik, sen seçtin bizi; biz sadece canını yaktık. sen olmasan başkasına gidecektik.
şimdi iyi dinle; bizden daha çok var gelecekte. uzak dur onlardan ve sen onları bulma, onlar seni bulmadan."

katlandı bir mektup ve yükler havalandı,
hep karanlık kalan noktalar aydınlandı.

kız oğlanı sevdi, oğlan kızı;
ikisi de okudu mektubu ikisi de katladı.
ama ikisi de dikkate almadı.
geçmiş; geçmemiş ve geçmeyecek tüm acılara verilmiş genel addı.

aralığın bilmem kaçı geldi,
buluşmadılar.
o gün de güneş aynı yerden doğdu, aynı yerden battı.