Son El

kimse sevmez kaybedenleri.

herkes güçlü birilerini ister kendini yaslayabileceği ama bunu isterken herkes unutur; kendinin kim bilir kaç kez kaybettiğini.

ama biz kaybettik kabul edin. ağır gelecekse ve ya ağlamayacaksanız yazdıklarımı okumayın.

ağlamayan insanla hiç bir konuda tartışmaya gerek yoktur.
sevemez, inanamaz ve gülemez ağlamayan.

biz gerçeği yaşayıp görenleriz.
bir güzelliğin yolunun, kötülüklerden geçtiğini bilen,
ama bunu bile bile göğüs gerenleriz.

sanmayın kolaydır kaybeden olmak.
çünkü kaybetmek için önce kazanmak gerekir ve asıl zorluk budur.
kaybeder yine kazanırız. daha zor kazanır daha zor kaybederiz.
ta ki kendimizi bırakana kadar.
bi gün kendimizi bırakırız; ya boşluğa ya da birine.

işte o zaman son kez kaybederiz ve;

ya boşlukta kaybolur aşuk oluruz,
ya birinde kaybolur maşuk oluruz.